Visualizzazione post con etichetta Omni die dic Mariae. Mostra tutti i post
Visualizzazione post con etichetta Omni die dic Mariae. Mostra tutti i post

lunedì 29 luglio 2013

Omni die dic Mariae


Omni die dic Mariae

Omni die dic Mariae
Mea laudes anima

Eius festa eius gesta
Cole splendidissima
Ogni giorno anima mia
canta le lodi di Maria

Venera le sue feste e la sua vita così ricca di insegnamento

Per venerare Maria non basta parlarLe: bisogna ascoltare che cosa Lei ha da dirci. Lo possiamo anzitutto meditando la sua vita (Eius gesta) aiutati dalle feste e dai misteri del Rosario


Pulchra tota sine nota
cuiuscumque maculae

Fac me mundum et iucundum
Te laudare sedule
Tutta bella, senza il segno di una pur minima macchia

fa che anch'io possa lodarti puro (mundum, pulito) e perciò lieto (iucundum)
La prima caratteristica di Maria, concepita Immacolata, è la sua bellezza: è bella quanto lo può essere Donna (pulchra tota), e lo è a motivo del suo non aver mai peccato. Il peccato abbruttisce, Maria è perfettamente bella.
Così anche noi chiediamo di poter essere puliti dalle macchie abbruttenti del peccato, e perciò lieti (di una iucunditas quasi scherzosa, leggera [ludit in orbe terrarum], di contro la pesantezza greve del male [Satana immobile nell'Inferno dantesco])
Ut sim castus et modestus
dulcis, blandus sobrius

Pius, rectus, circumspectus
simultatis nescius
Fa che sia casto e modesto, dolce, buono, sobrio,
pio, leale, scaltro e semplice ad un tempo
Casto e modesto: l'uno perché l'altro, preoccupato di piacere a Dio, con cuore indiviso, non inseguendo consenso e potere; e perciò anche dolce, capace di valorizzare tutto il positivo ovunque si trovi, con un pregiudizio semmai positivo sul reale (come negli Apocrifi: "che denti bianchi", quella carcassa di cane), e sobrio (sapendo che il positivo che è dato è già bastante, non ne occorre di più);
pio, cioè religioso, cioè riferente tutto ad Uno, e perciò leale (rectus)
Eruditus et munitus divinis eloquiis
Timoratus et ornatus
sacris exercitiis
Ricolmo nella mente della saggezza donata da Dio
Anche il cuore e l'agire sia pervaso della grazia divina.
n.b. Non è facile tradurre questa strofa, lo abbiamo fatto in maniera un po’ libera, ma fedele alla sostanza.
Nella strofa precedente si chiedevano dei frutti morali, qui se ne chiede la radice prima, il radicamento della mente (eruditus) e del cuore (timoratus et ornatus) nel Verbo di Dio. Meditando la Sua Parola (anche tramite la parola autorevole del Carisma) e non stancandosi in ogni giorno, ora, istante e circostanza della vita reale di "esercitarsi" nella Sua sequela.
Virgo sancta cerne quanta
Perferamus iugiter

tentamenta et sustenta nos,
ut stemus fortiter
 Vergine Santa, guarda a quanti pericoli andiamo sempre incontro,
sostienici dunque, affinchè stiamo saldi e vigorosi.
Dopo aver chiesto di aderire a Dio, fissando lo sguardo su di Lui e la Sua proposta, consideriamo quanto possa ostacolare questo nostro desiderio: il male, che è fuori e quello che è dentro di noi.
In questa strofa l'aiuto è contro il male che insidia la persona dall'interno (la tentazione)
Esto tutrix et adiutrix
christiani populi

Pacem praesta, ne molesta
nos perturbent saecula.

Amen
 Sii l'aiuto e la difesa del popolo cristiano
Ottienici la pace, perché non ci turbino tempi cattivi

In quest'ultima strofa il male da cui si chiede protezione è quello che minaccia anche esteriormente la comunità credente, il popolo cristiano. È il male del "mondo" come groviglio di realtà umane strutturate che rifiutano Dio. Quel mondo per cui Cristo non ha pregato, e che emerge sempre nella storia ora perseguitando in modo aperto, ora cercando di minare dall'interno la Chiesa (in rapporto a questo, ad esempio, Paolo VI parlava del "fumo di satana").

Tratto da: http://www.culturacristiana.net/3.strumenti/pregh/mariane.php
Download MP3 di Mina: Omni die dic Mariae

Pulchra tota 

lunedì 7 maggio 2012

IMMACULATA

L'IMMACOLATA





Ven Espíritu Santo, ven por medio de la poderosa intercesión del Corazón Inmaculado de María, tu amadísima Esposa




PULCHRA TOTA SINE NOTA CUIUSCUMQUE MACULAE,
FAC NOS MUNDOS ET IUCUNDOS TE LAUDARE SEDULE.

OMNI DIE DIC MARIAE MEA, LAUDES, ANIMA:
EIUS FESTA, EIUS GESTA COLE SPLENDIDISSIMA.



***

Catecismo para niños


NOS CUM PROLE PIA
BENEDICAT VIRGO MARIA

sabato 2 luglio 2011

FESTA DEL CUORE IMMACOLATO


DIGNARE ME LAUDARE TE VIRGO SACRATA.
DA MIHI VIRTUTEM  CONTRA HOSTES TUOS.

Omni die dic Mariae mea, laudes, anima:
Eius festa, eius gesta cole splendidissima.

Contemplare et mirare eius celsitudinem:
Dic felicem genitricem, dic beatam virginem.

Salutaris stella maris salve, digna laudibus;
Quae praecellis multis stellis atque luminaribus.




AMDG et Immaculati Cordis BVM

venerdì 4 marzo 2011

ANIME BELLE: NON SAPREMO VIVERE BENE SE NON SAPPIAMO PREGARE BENE (Dottore Angelico, San Tommaso)



                                      
S. CASIMIRI
ad Beatam Virginem Mariam
hymnus seu oratio quotidiana,
in eius sepulcro reperta.
Sanctus Casimirus Poloniæ Regis filius, in
Regem Hungariæ electus.



  Omni die dic Mariæ mea, laudes, anima:
Eius festa, eius gesta cole splendidissima.

Contemplare et mirare eius celsitudinem:
Dic felicem genitricem, dic beatam virginem.

Ipsam cole, ut de mole criminum te liberet:
Hanc appella, ne procella vitiorum superet.

Hæc persona nobis dona contulit cælestia:
Hæc Regina nos divina illustravit gratia.

Lingua mea, dic trophæa virginis puerperæ:
Quæ inflictum maledictum miro transfert genere.

Sine fine dic Reginæ mundi laudum cantica:
Huius bona semper sona, semper illam prædica.

Omnes mei sensus ei personate gloriam,
Frequentate tam beatæ Virginis memoriam.

Nullus certe tam disertæ extat eloquentiæ,
Qui condignos promat hymnos eius excellentiæ.

Omnes laudent, unde gaudent, Matrem Dei Virginem:
Nullus fingat, quod attingat eius celsitudinem

Nemo dicet, quantum licet, laudans eius merita:
Eius cuncta sunt creata ditioni subdita.

Sed necesse, quod prodesse piis constat mentibus,
Ut intendam, quod impendam me ipsius laudibus.

Quamvis sciam, quod Mariam nemo digne prædicet;
Tamen vanus & insanus est, qui eam reticet.

Cuius vita erudita, disciplina coelica,
Argumenta et figmenta destruxit hæretica.

Huius mores tanquam flores exornant Ecclesiam;
Actiones et sermones miram præstant gratiam.

Evæ crimen nobis limen paradisi clauserat:
Hæc, dum credit et obedit, coeli claustra reserat.

Propter Evam homo sævam accepit sententiam:
Per Mariam habet viam quæ ducit ad patriam.

Hæc amanda et laudanda cunctis specialiter:
Venerari et precari decet illam iugiter.

Ipsam posco, quam cognosco posse prorsus omnia,
Ut evellat et repellat quæ sunt nobis noxia.

Ipsa donet, ut quod movet natus eius, faciam;
Et finita carnis vita, lætus hunc aspiciam.

O cunctarum foeminarum decus atque gloria,
Quam probatam et elatam scimus super omnia.

Clemens audi, tuæ laudi quos instantes conspicis.
Munda reos et fac eos bonis dignos coelicis.

Virga Iessæ, spes oppressæ mentis, et refrigerium;
Decus mundi, lux profundi, Domini Sacrarium;

Vitæ forma, morum norma, plenitudo gratiæ;
Dei templum, et exemplum totius iustitiæ.

Virgo salve, per quam valvæ coeli patent miseris:
Quam non flexit nec allexit fraus serpentis veteris.

Gloriosa et formosa David Regis filia,
Quam elegit Rex, qui regit et creavit omnia.

Gemma decens, rosa recens, castitatis lilium,
Castum chorum ad polorum quæ perducis gaudium.

Actionis et sermonis facultatem tribue,
Ut tuorum meritorum laudes promam strenue.

Opto nimis, ut inprimis des mihi memoriam,
Ut decenter et frequenter tuam cantem gloriam.

Quamvis muta et polluta mea sciam labia;
Præsumendum, non silendum est de tua gloria.

Virgo gaude, quia laude digna es et præmio:
Quæ damnatis libertatis facta es occasio.

Semper munda et foecunda Virgo tu puerpera.
Mater alma, velut palma, virens et fructifera.

Cuius flore vel odore recreari cupimus:
Eius fructu nos a luctu liberari credimus.

Pulchra tota sine nota cuiuscumque maculæ,
Fac nos mundos et iucundos te laudare sedule.

O beata, per quam data nova mundo gaudia,
Et aperta fide certa regna sunt coelestia.

Per quam mundus lætabundus vero fulget lumine,
Antiquarum tenebrarum offusus caligine.

Nunc potentes sunt egentes, sicut olim dixeras,
Et egeni fiunt pleni, ut tu prophetaveras.

Per te morum nunc pravorum relinquuntur devia,
Doctrinarum perversarum pulsa sunt vestigia.

Mundi luxus atque fluxus docuisti spernere;
Deum quæri, carnem teri, vitiis resistere.

Mentis cursum tendi sursum pietatis studio;
Corpus angi, motus frangi pro coelesti præmio.

Tu portasti intra casti ventris claustra Dominum
Redemptorem, ad honorem nos reformes pristinum.

Mater facta, sed intacta, genuisti filium;
Regem Regum, atque rerum creatorem omnium.

Benedicta, per quam victa mortis est versutia,
Destitutis spe salutis datur indulgentia.

Benedictus Rex invictus, cuius mater crederis,
Qui creator ex te natus nostri salus generis.

Reparatrix, consolatrix desperantis animæ:
A pressura, quæ ventura malis est, nos redime.

Pro me pete, ut quiete sempiterna perfruar;
Ne tormentis comburentis stagni miser obruar.

Quod requiro, quod suspiro mea sana vulnera;
Et da menti te poscenti gratiarum munera.

Ut sim castus et modestus, dulcis, blandus, sobrius,
Pius, rectus, circumspectus, simultatis nescius;

Eruditus, et munitus divinis eloquiis,
Et beatus, et ornatus sacris exercitiis;

Constans, gravis, et suavis, benignus, amabilis,
Simplex, purus et maturus, comis et affabilis;

Corde prudens, ore studens veritatem dicere;
Malum nolens, Deum colens pio semper opere.

Esto tutrix et adiutrix christiani populi:
Pacem præsta, ne molesta nos perturbent sæculi.

Salutaris stella maris salve, digna laudibus;
Quæ præcellis multis stellis atque luminaribus.

Tua dulci prece fulci supplices et refove:
Quicquid gravat et depravat mentes nostras, remove.

Virgo gaude, quod de fraude dæmonis nos liberas:
Dum in vera et sincera carne Deum generas.

Illibata et ditata coelesti progenie:
Gravidata, nec privata flore pudicitiæ.

Nam, quod eras perseveras, dum intacta generas:
Illum tractans atque lactans per quem facta fueras.

Mihi moesto nunc adesto, dans perenne gaudium:
Dona quæso nimis læso optatum remedium.

Commendato me beato Christo tuo filio:
Ut non cadam, sed evadam de mundi naufragio.

Fac me mitem, pelle litem, compesce lasciviam;
Contra crimen da munimen, et mentis constantiam.

Nec me liget nec fatiget sæculi cupiditas,
Quæ obscurat et indurat mentes sibi subditas.

Nunquam ira, nunquam dira me vincat elatio;
Quæ multorum sit malorum frequenter occasio.

Ora Deum, ut cor meum sua servet gratia,
Ne antiquus inimicus seminet Zizania.

Da levamen et tutamen tuum illis iugiter,
Tua festa sive gesta qui colunt alacriter. Amen.




AVE MARIA!


NB. Nella festa di san CASIMIRO (1458-1484) mi piace offrire  quest'inno che fu la sua orazione quotidiana alla Beata Vergine Maria. 120 anni dopo la  morte fu trovata sotto il suo capo. L'inno "OMNI DIE DIC MARIAE "  è una perla di latino e di devozione. Cantato è una meraviglia sempre nuova, che aiuta a capire di più e gustare la Vergine Divina


 Se qualcuno, poi, dovesse non fare buon viso alla madre della nostra lingua sappia che una perla rimane sempre perla anche nelle mani di chi non ne intende il valore o il pregio; come anche una lettera consegnata da un ambasciatore a un altro re è pur sempre valida anche nel caso che il latore della stessa non conosca la lingua  usata da chi la scrisse.  Una devota vecchietta a chi deridendola le chiedeva cosa capisse di quelle preghiere in latino rispondeva: "L'importante è che capisca LUI" e indicava il Cielo. 

Certo: nella preghiera personale nessuno ci obbliga a pregare in latino, ma nessuno però ce lo proibisce.  Oggi  in liturgia c'è una gran lotta tra latinisti e non latinisti. Il Padre Uwe Michael Lang ha scritto  un interessante articolo. 

    

AMDG et BVM